"Da Capo" is een typisch jaren-60 plaatje, Love een typische jaren-60 band. Waarom? Simpel, de band haalde haar invloeden uit de poprock van de British Invasion, de folkrock van bands als The Byrds en de vroege psychedelica. Dit mengden ze op Da Capo tot een smaakvol geheel. Met songs als Seven & Seven Is en Stephanie Knows Who hadden ze twee nummers in handen die nu groter hadden moeten zijn dan wat ze momenteel zijn. Afsluiter Revelationis dan weer een echte rockopera geworden, ietwat softer dan bands als Rush en ook iets minder goed, maar zeker in die richting gaande. Het nummer duurt bijna twintig minuten en verveelt absoluut niet.
Waarom heeft deze band het dan nooit gemaakt? De klassieke elementen van een jaren-60 mislukking stapelden zich op bij Love: drugs, interne disorganisatie en een wat flamboyante bandleider. Lee wilde namelijk tot ver over hun top niet optreden, waardoor de band ook nooit hoog uitkwam in single- en albumcharts. Een fatale misrekening waardoor de band nu nauwelijks erkenning krijgt.
Love verdient ze echter wel. "Da Capo" is een uitstekende plaat voor liefhebbers van de jaren-60, ook al klinkt het niet overal meer even fris; het is zeker een aanrader.
Punten: 8,5/10
donderdag 24 juli 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten