Nu weet ik weer waarom ik van oude platen hou: het gitaargeluid. Op dit album moet één van de meest geweldige gitaargeluiden ooit staan! Niet het "ik heb een gitaar, gebruik al mijn pedaaltjes en heb een hoop ongelooflijk coole instellingen op mijn versterker"-geluid zoals de opgevoerde naaimachines die men tegenwoordig gitaren durft noemen klinken, maar een écht organisch geluid, zoals een instrument ook hoort te klinken.Dan is het al niet meer zo belangrijk dat de songs allemaal van hoogstaande kwaliteit zijn, slechts één springt er dan ook maar bovenuit: What I'd Say. Dit was een héérlijke bluessong met in het midden een geweldige drumsolo. Veel van de latere blues, hoor je gewoon in dit nummer!
Dit album mag dan ook gerust redelijk belangrijk genoemd worden voor de ontwikkeling van blues en latere hardere rockstromingen. En vooral, het gitaargeluid, heerlijk!
Punten: 8,5/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten