Simon And Garfunkel, een naam die ik al vaak gehoord heb, maar waar ik nagenoeg geen enkel nummer van ken. Mijn verwachtingen lagen bij dit album dan ook allesbehalve hoog: het móest voor mij immers bijna een typische sixties-popgroepje zijn en zou weinig hoogstaands brengen.Het tegendeel is echter waard: hun folk is tijdloos en geweldig gebracht. Hun stemmen liggen perfect in balans en de songs zijn prachtig uitgewerkt. Er wordt een breed scala aan thema's aangesneden in de teksten, waarvan protest tegen de oorlog in Vietnam er een héél belangrijk was.
Uitschieters vind ik nagenoeg niet, het album is gewoon perfect in balans en herbergt gewoon een twaalftal bloedmooie liedjes. Doet de naam ook een belletje rinkelen maar zegt het je verder niets dan is dit album een mooie introductie.
Punten: 8/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten