Tot nu toe waren de albums van The Rolling Stones nog niet van uitzonderlijke kwaliteit. Hun eerste album was een goede inleiding naar wat nog moest komen en "Aftermath" had ook best wat aardigs in zich maar ook behoorlijk wat filler. Op "Beggards Banquet" tonen de Stones een heel ander gezicht: gevarieerder, interessanter en nog véél betere songs.
Zo zijn Sympathy For The Devil, Jigsaw Puzzle, Street Fighting Man en Factory Girl stuk voor stuk sublieme songs. In tegenstelling tot de vorige albums van de Stones staan hier echter geen matige, laat staan slechte nummers op "Beggards Banquet". De ene na de andere sterke song wisselt zich af.
Naast de live-albums en compilaties van de Stones is "Beggars Banquet" één van de studio-albums van hen die ik regelmatig op zal zetten. 1968 kon niet beter beginnen!
Punten: 10/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten