Albums uit het platentijdperk zijn vaak vreemde dingen, zo ook deze "Bringing It All Back Home" van Bob Dylan. Je hoort immers duidelijk de twee zijden van het album terug: aan de ene kant stond de "nieuwe" elektrische Bob Dylan, terwijl aan de andere kant de meer "traditionele" akoestische/folk Bob Dylan te beluisteren is.Hij beheerst beide kunstjes echter tot in de details. Aan de elektrische kant zijn nummers als Subterranean Homesick Blues, Maggie's Farm en Bob Dylan 115th Dream de absolute uitblinkers, terwijl aan de akoestische kant vooral Mr. Tambourine Man en It's Alright Ma (I'm Only Bleeding) mijn hart gestolen hebben.
Dit album graaft alvast een pak dieper dan "The Freewheelin' Bob Dylan" en biedt heel wat meer variatie. Twee Bob Dylan's voor de prijs van één, veel beter kan het alvast niet worden!
Punten: 10/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten