Als er één album als een onbekende parel mag gezien worden, dat is het wel dit zuiver rock'n'roll-album van The Sonics. De band geraakte niet verder dan regionale bekendheid in de Verenigde Staten, in de streek rond Seattle maar echt nationale, laat staan internationale bekendheid hebben ze nooit gehad.
Hoe kan het ook: dit album is een zuivere mokerslag. Zowel hun eigen werk (The Witch, Strychnine, Psycho) als hun covers (Roll Over Beethoven, Good Golly Miss Molly en de zoveelste versie van Money) verscheuren je trommelvliezen. Dit is pure garage rock, een gitaar, een drumstel en een zanger die spuwt in de microfoon, meer heb je niet nodig om een puur en intens album neer te zetten. Tien jaar voor er ook maar sprake was van punk zetten The Sonics eigenlijk al een punkalbum neer.
Ik moet mezelf echt inhouden om dit album geen 10 te geven. Enige aftrek die ik hen uiteindelijk kan geven is een half puntje, omdat ze niet meer geniale eigen nummers zoals The Witch, Psycho of Stychnine op de plaat hebben gezet.
Punten: 9,5/10
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten