Jerry Lee Lewis is de zoveelste discutabele persoon in het boek. Met Sam Cooke hadden we al een zanger die onder zeer louche en onopgehelderde omstandigheden is vermoord, Charles Mingus was een zware psychiatrische patiënt, Phil Spector simpelweg een moordenaar en Jerry Lee Lewis trouwde met zijn dertienjarige nicht. Hij zag hierdoor eind jaren '50, begin jaren '60 een knappe carrière simpelweg in het water vallen; enkel bij een groepje échte fans bleef hij een geliefde muzikant.
In 1965 had hij met "Live At The Star Club, Hamburg" toch nog een dikke hit te pakken. Dit is dan ook één van de beste live-albums ooit opgenomen. Jerry Lee Lewis zet zich achter zijn piano en speelt, klopt, bonkt, loopt zo hard over de toetsen. De band achter zich kan hem met moeite bijhouden, maar dat zijn details. De energie loopt hier vanaf en natuurlijk is een song als Great Balls Of Fire live enorm knap, maar ook songs als Whole Lotta Shakin' Goin' On, Good Golly Miss Molly en zijn versies van Money en Hound Dog zijn razend.
Jerry Lee Lewis was dan een vreselijk narcist (in elk nummer hoor je zijn naam wel een keer) maar als je de enige KING van rock'n'roll bent, dan mag je dat ook zijn.
Punten: 9/10
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten