Jimmy Smith haalde het orgel uit de stoffige sfeer van kerken en bracht dit naar een jazzpubliek. Dat is zowat de formule van zijn muziek kort samengevat. "Back At The Chicken Shack" is dankzij deze eenvoudig formule ook heel goed te beluisteren, mede dankzij het fantastische saxofoonspel van Stanley Turrentine en gitarist Kenny Burell.Hierdoor is het misschien wel voor mij het meest interessante en afwisselende jazzalbum uit deze serie. Waar anderen uitblonken in langdradigheid gaat zelfs het 12-minuten-durende Messy Bessie nergens in de fout en blijft het heerlijk om dit album te beluisteren. "Back At The Chicken Shack" is daarnaast ook een album dat je gemakkelijk enkele keren kunt herbeluisteren, want vervelen deed dit plaatje me alvast geen seconde, zelfs niet na een vijftal luisterbeurten.
Punten: 8,5/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten