Dat ik geen jazzfanaat ben, mocht al blijken uit mijn bespreking van Duke Ellington's "Ellington at Newport". Ook Count Basie speelt jazz, maar bevindt zich in een totaal verschillend spectrum. Waar Ellington zich voornamelijk richt op complexiteit, is deze plaat eerder gericht op jazz met een easy-listening randje. Dit kan je gerust opzetten, zonder dat je er na een half nummer al gek van wordt!
Het album is dus voornamelijk gericht op goeie composities en dat wordt in het eerste nummer (Kid From Red Bank, ook het beste nummer op de plaat) onmiddellijk duidelijk. Ik kon alvast niet stilzitten toen ik het voor het eerst hoorde, swingen, dat was mijn antwoord op deze muziek!
Ik veronderstel dan ook dat een echte doorgewinterde jazzliefhebber hier minder van zal houden, maar een totale leek die zoveel mogelijk wil ontdekken uit verschillende stijlen, zal dit wel kunnen pruimen.
Punten: 7/10
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten