Billie Holiday's "Lady In Satin" is zo'n "love it or hate it"-album: ofwel hou je van Holiday's raspende stem ofwel wil je de muziek zo snel mogelijk uitzetten. Ik zat in de tweede groep, maar beet toch enkele keren door om toch een eerlijk oordeel over het album te kunnen vellen. Toch is dat niet veel positiever geworden na een viertal keren luisteren.De CD doet denken aan Frank Sinatra's "In The Wee Small Hours". Ook hier staan stuk voor stuk melancholieke songs op en net als Frank Sinatra zat Billie Holiday, in haar geval door zwaar drugsgebruik, diep in de put.
Toch kan de CD me in het algemeen maar weinig boeien. De songs pakken me niet echt, misschien eerder een herfst- dan een lente-album?
Punten: 4,5/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten