Miles Davis wist me al gedeeltelijk voor de jazz te winnen op "Kind Of Blue", maar op "In A Silent Way" maakt hij zonnodig nog meer indruk. De muziek op dit album is namelijk makkelijk te beschouwen als behangpapier, muziek die wel aanstaat als achtergrond, maar waar je verder nauwelijks naar luistert. Echter, op zijn eigen manier weet Davis jazz opnieuw uit te vinden door er een soort relaxe vorm van het genre van te maken: soft jazz. Het kan perfect als achtergrondmuziek dienen, maar als je er maar even beter naar gaat luisteren, verbaas je je dat deze muziek ook zo boeiend klinkt.
Miles Davis is dan ook één van de weinige muzikanten die jazz wat mij betreft erg interessant maakt. Net als "Kind Of Blue" een prachtig album.
Punten: 8,5/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten