The Beatles mochten dan wel mijn helden zijn, wat ze solo deden na de split heb ik mezelf geen moment afgevraagd. In plaats van dat uit te zoeken zette ik gewoonlijk nog een keertje "Abbey Road", "Sgt. Peppers" of "The White Album" op. Met "John Lennon/Plastic Ono Band" heb ik voor het eerst ook één van die solo-albums beluisterd en ik moet zeggen, John Lennon proved me wrong.Dit album mag immers gerust een klassieker genoemd worden. Lennon schreef hiervoor ook weer geweldige songs die tot op de dag van vandaag de tand des tijds redelijk goed doorstaan. Geen enkel moment had ik immers het gevoel te luisteren naar een album dat niet minder dan 38 jaar oud is! Vooral songs als Working Class Hero, Remember, Love en God blijven bij mij hangen.
Ik kijk er dan ook naar uit om nog meer solo-albums van Lennon en natuurlijk ook McCartney te beluisteren. Dit is alvast een goede, eerste kennismaking met het solowerk van Lennon.
Punten: 9,5/10
