Drie jaar en bijna 90 albums na hun self-titled debuut is er eindelijk nog eens een teken van leven van The Doors in deze lijst. Ze hadden in die periode dan wel enkele albums uitgebracht, maar deze waren toch allen van een iets mindere kwaliteit. Op het eerste zicht lijkt ook dit album allesbehalve bekend: op Morrison Hotel zijn geen overbekende songs als The End, Break On Through of Light My Fire te vinden.En inderdaad, echt bekend klinken de meeste songs me niet in de oren. Daar staat echter wel tegenover dat The Doors op dit album perfect begrepen hebben hoe ze rock, blues en psychedelica in elkaar laten overvloeien. Zo zijn Roadhouse Blues, Waiting For The Sun, The Spy en Queen Of The Highway wat mij betreft stuk voor stuk pareltjes die gerust op één lijn met die van hun debuut mogen geplaatst worden.
"Morrison Hotel" is dan ook weer opnieuw een geweldig hoogtepunt in deze lijst. The Doors mochten tussendoor dan een aantal mindere albums neergezet hebben, dit is een topper.
Punten: 10/10
