Bij een bandnaam als Derek And The Dominos dacht ik eerder aan zwarte muziek dan de muziek van Eric Clapton. Het was dan ook een lichte verrassing om tegen alle verwachtingen in geweldige gitaarmuziek te horen.Ondanks dat de songs doorheen het hele album super klinken, spreekt de albumtitel toch eerder de waarheid. Dit album draait rond Layla en de andere songs, die op zich allesbehalve slecht zijn, verbleken er toch naast.
Verder is het ook wel duidelijk dat dit album vooral een vehikel is voor Eric Clapton. De rest van de band levert een aardige bijdrage maar toch gaat de meeste aandacht uit naar het gitaarspel van Clapton.
Eric Clapton maakt met dit album een bijzonder goede beurt, maar vooral Layla kan ik beluisteren en blijven beluisteren.
Punten: 9/10
