Jazzalbums en ik zijn al de hele lijst geen al te beste maatjes: Duke Ellington, John Coltrane, Bill Evans en in mindere mate de andere albums van Miles Davis; geen van allen boeiden me écht. "Bitches Brew" van Miles Davis zou je zo in hetzelfde rijtje kunnen zetten, ware het niet dat dit album me plots die klik geeft om toch opnieuw eens goed naar jazz te luisteren. Dat deed ik dan ook met een aantal albums van Miles Davis en plots bleek er toch een deur open te gaan die me jazz enigszins deed begrijpen.Dit album hangt aan elkaar van de jams, maar ook de producers hebben hier het nodige werk van gemaakt want naast de jams maakten zij ook geluidscollages van het opgenomen werk. Hierdoor kom je aan nummers die vaak langer dan 20 minuten duren maar, indien je aandachtig luistert, toch bijzonder boeiend zijn.
Dit is dan ook geen evident album om zomaar eventjes te beluisteren, het heeft me bijna vier dagen gekost om effectief hierover iets op papier te krijgen, maar het is ongelooflijk fascinerend eenmaal je er even goed voor gaat zitten.
Punten: 9,5/10
