Met "Hot Rats" van Frank Zappa sluiten we het lange jaar 1969 en ook onmiddellijk de sixties af. Waar The Mothers Of Invention vaak wat te ver zochten, zet Zappa met dit album veruit mijn favoriet neer van de albums waar hij al aan heeft meegewerkt.
Dit album is dan ook nergens experimenteel om experimenteel te zijn, maar mixt progressieve rock, jazz en psychedelica op zo'n manier dat het ineens allemaal 10 keer zo beluisterbaar is als deze stijlen apart.
Het zijn vooral de eerste twee songs, Peaches En Regalia en Willie The Pimp, die bijzonder de aandacht weten te trekken. Het eerste vooral door de fantastische opbouw en de afwisseling die in het nummer zit. Het tweede is dan weer vooral interessant omwille van de geweldige gitaarsolo die erin verwerkt zit. Deze solo strekt zich over het grootste gedeelte van de negen minuten uit die het nummer duurt, maar op geen enkel moment klinkt hij te lang. Daarnaast zit hier ook een vocaal gastoptreden van Don "Captain Beefheart" Von Vliet in verwerkt.
Ook de andere songs zijn meer dan de moeite om een keer te beluisteren. Waar de twee albums van The Mothers Of Invention niet echt om meer riepen, je had immers al een sonisch bombardement overwonnen, doet deze "Hot Rats" dat wel. Fantastisch album!
Punten: 10/10