Ik was totaal niet bekend met het werk van Isaac Hayes, waardoor ook de impact van zijn dood in augustus van dit jaar aan mij voorbij is gegaan. Nu ik "Hot Buttered Soul" heb beluisterd, snap ik de invloed van 's mans werk op soul al een stuk beter.
Dit album mag dan slechts vier nummers kennen, toch brengt het de soul die eerder in de jaren '60 verscheen naar een heel ander niveau. Hij brak met de standaard songlengtes van drie à vier minuten en ging voluit voor lange nummers (het kortste duurt vijf minuten, het langste achttien minuten).
Natuurlijk gaat het niet enkel om de lengte van de songs, maar ook om wat er gebracht wordt. Dit is erg bijzonder dankzij de fantastische stem van Hayes, maar ook door het meeslepende instrumentale werk. By The Time I Get To Phoenix is dan weer een song die een bijzonder trage opbouw kent, maar wel in een fantastische climax eindigt.
Isaac Hayes maakte met "Hot Buttered Soul" dan ook een erg bijzonder album uit dat alles uitstraalt wat "zwarte" muziek interessant kan maken. Voor mensen die niet bekend zijn met zijn werk is dat dan ook een absolute aanrader.
Punten: 10/10
zondag 19 oktober 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten