Iemand die in Quicksilver Messenger Service, Moby Grape en Jefferson Airplane heeft gespeeld en die een solo-album maakt, daar mag je toch best wat van verwachten. Die iemand hier is Alexander "Skip" Spence; gitarist bij de eerste twee bands en drummer in de laatste. Hij maakte "Oar" in slechts twee weken, maar op geen enkel moment klinkt het zo.
Het is een bijzonder bevreemdend album en het klinkt als niets wat ik eerder gehoord heb. Natuurlijk zijn er dingen bij die naar folk verwijzen, zaken die naar psychedelica verwijzen, maar nergens krijg je het gevoel dat hij aan een herhalingsoefening van bepaalde andere stijlen aan het werken is. Deze plaat is uniek, én gestoord. Want dat deze man niet alles op een rijtje had, dat hoor je wel degelijk in de composities van de songs.
Dit is dus een bijzonder bevreemdend album, met een aantal songs die te volgen zijn voor de gemiddelde muziekliefhebber, maar ook een aantal songs waarbij hij de plank serieus misslaat. Na elke luisterbeurt heb ik dan ook het gevoel goed, maar toch niet dat beetje extra.
Punten: 7,5/10