Don McLean maakte met "American Pie" zijn doorbraakalbum, maar dan wel een album dat helemaal beheerst wordt door de gelijknamige song. Met Vincent (Starry Starry Night), Grave en Babylon staan er nog wel een aantal goeie songs op het album maar American Pie weet hij op geen enkel moment te overtreffen.Dit moet je niet verwonderen want dit is echt een fantastisch nummer, later jammer genoeg helemaal verkracht door Madonna. Over de interpretatie van de tekst bestaan veel discussies, erg veel verschillende groepen zijn het nummer naar hun idee gaan interpreteren, maar mij lijkt de verklaring over de teloorgang van de onschuld van de Amerikaanse samenleving de meest waarschijnlijke. Muzikaal gezien start dit eind de jaren '50 met de dood van Buddy Holly, ontwikkelt zich verder met Bob Dylan en The Beatles doorheen de "Summer Of Love" en eindigt in Altamont met een dode en massale histerie bij een optreden van The Rolling Stones. Ook wordt er hier en daar naar politiek verwezen met de moord op Kennedy en Martin Luther King en de gebeurtenissen in Vietnam. De referenties naar al deze verschillende personen, bands en gebeurtenissen zorgen ervoor dat tekstueel deze song een geweldige indruk nalaat.
Jammer dat McLean niet de ganse plaat op dit hoge niveau acteerde, want dan was het een echte topper geweest. Nu is het hoofdzakelijk één goede song waaraan de rest van de plaat vasthangt. Maar wat een song!
Punten: 8/10
