Heerlijk, zo'n compleet andersklinkend album in tijden van psychedelica. Hoe goed ze ook mogen zijn, ze klinken toch een stuk vergankelijker dan de muziek die The Band maakt. Hun country-rock klinkt tijdloos en blijft na tal van luisterbeurten overeind.Wie is The Band nu eigenlijk? Zij begeleidden Bob Dylan en met drie songs geschreven door de master himself kregen zij nu ook de nodige aandacht. Een vaste stijl, zelfs een vaste zanger is bij The Band evenmin te vinden: alles wisselt af maar tegelijk blijf je ook een zeker stramien ontdekken dat doorheen heel het album loopt.
Topnummer is natuurlijk de hit The Weight, maar ook een song als Chest Fever kan ik bijzonder goed appreciëren. Ook de andere songs zijn goed en luisteren lekker weg; een album waar je weinig mis mee kan doen!
Topnummer is natuurlijk de hit The Weight, maar ook een song als Chest Fever kan ik bijzonder goed appreciëren. Ook de andere songs zijn goed en luisteren lekker weg; een album waar je weinig mis mee kan doen!
Punten: 8,5/10
2 opmerkingen:
Mwah. Wat opbouwende kritiek als dat mag:
Een goed album, omdat het 'lekker wegluistert' en er 'weinig mis mee is'? Ik vind dat, persoonlijk, een nogal vaag en érg oppervlakkig oordeel. Als je dan toch iets over zo'n album wil schrijven, wat is dan de toegevoegde waarde van zo'n stukje? Dat het lekker wegluistert en dat er een 'topnummer' opstaat, ja, dat zal wel - dat er een 'zeker stramien' te ontdekken valt, ja, dat zal ook wel - en, dus? Wat voor stramien? Wat maakt The Weight dan een goed nummer?
Ik bedoel, zelfs Britney Spears-albums luisteren misschien nog 'lekker weg' en hebben een 'topnummertje' erop (het is ook meer een term die ik associeer met die scene, goedkope commerciele doodgeslagen radiopop van nu). Iets maakt dit album beter dan dat (alhoewel het niet in de búúrt komt van bijvoorbeeld The Basement Tapes, wat mij betreft in elk geval).
Misschien is je blog niet bedoeld voor andere mensen, ik kom er toevallig langs en ik ben verder niet op de hoogte van het hele project. Maar op deze manier 1001 albums afwerken is compleet nutteloos. Eigenlijk ben je hier namelijk gewoon voor jezelf aan het opschrijven dat je sommige muziek gewoon wel oké vindt. Dat is leuk, maar waarom moet dat op een blog, op internet waar iedereen er bij kan, waarom moeten andere mensen dat lezen, wat heeft iemand anders daar aan?
1) Soms zijn er albums waar je vaag en oppervlakkig over blijft, waar je één nummer echt goed van vindt, de rest niet slecht en de anderen niet echt goed. Dan krijg je zulke stukjes die weinig zeggen want er valt weinig over dat album te zeggen.
2) Wat heeft iemand anders eraan? Ik maak nergens promo voor deze blog; komt iemand erop terecht, mij niet gelaten; trouwens, wat hebben andere mensen aan 99,9% van de blogs op Internet? Uiteindelijk is het diegene die de stukjes schrijft die iets kwijt wil. Blijkbaar is daar een blog een gemakkelijke en leuke uitlaatklep.
Een reactie posten