Weer zo'n superheld op gitaar! Ik kwam met Carlos Santana pas in aanraking toen hij Smooth opnam, maar wat hou ik van dat nummer en het gemak waarmee hij gitaar speelt. Met het boek kom ik nu ook in contact met zijn véél vroeger werk, shame on me dat ik dat nog nooit eerder gecheckt heb, namelijk met "Abraxas".Dit album klinkt nog een stuk puurder dan hetgeen hij in de jaren '90 heeft gedaan en ook hier klinkt het alsof hij maar naar z'n gitaar moet kijken of het geluid komt er al uit. Zelden hoorde ik iemand met zo'n gemak, zo prachtig spelen. Natuurlijk is het niet enkel Carlos waarrond dit album draait; zo is ook de percussie geweldig uitgevoerd en val ik helemaal voor het orgel in Hope You're Feeling Better. Dit is één van de absolute hoogtepunten, samen met Black Magic Woman/Gypsy Queen, Incident at Neshabur en het rustigere Samba Pa Ti.
Eigenlijk zou ik nog veel meer van deze band moeten gaan checken, want net als voor Smooth val ik helemaal omver van de kwaliteit die geboden wordt in de "latin rock" op "Abraxas".
Punten: 9,5/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten