Traffic maakte op hun self-titled album weinig indruk op mij. Ze klonken daar als een standaard bandje zoals er in 1968 allicht tientallen rondliepen. Op "John Barleycorn Must Die" bewijzen ze echter een hele transformatie achter de rug te hebben.Hun rock klinkt nog steeds heel erg bluesy, maar met veel meer jazz (sax!!!) en funk-elementen dan op het self-titled album. Daarnaast vervelen de composities ook op geen enkel moment hoewel, minpuntje, er ook geen enkel echt gedenkwaardig nummer op dit album terug te vinden is waarmee je Traffic later opnieuw associeert.
Toch is dit een lekker luisteralbum voor mensen die een mengeling van stijlen kunnen appreciëren. Traffic maakt in ieder geval een iets leuker album dan hun self-titled.
Punten: 8,5/10
