Wat deze plaat nog moet toevoegen aan het bossa nova-muzieklandschap is me een raadsel. In principe brengt Frank Sinatra samen met Jobim dezelfde songs die ook al op andere platen in het boek stonden. Muzikaal verandert er weinig, vocaal is het plots Ol’ Blue Eyes die de songs een Engelstalige tekst meegeeft.Brengt dit iets bij? Het antwoord mag duidelijk zijn: nee! Dit album is een spin-off om nog snel wat geld aan een populaire muziekstroming te verdienen én de carrière van Sinatra, die eind jaren '60 in principe langs alle kanten gepasseerd was door de jeugd, te herlanceren. Slecht is het allemaal niet en Sinatra zal hier vast wel weer een tijdje mee vooruit gekomen zijn.
Hoort dit album in het boek met dé 1001 albums? Opnieuw mag het antwoord duidelijk zijn: nee! Voor de Sinatra-freaks is dit vast iets wat ze moeten hebben, maar de gewone muziekliefhebber kan met het bossa nova-album "Getz/Gilberto" van Stan Getz en Joao Gilberto ook al een eind komen.
Punten: 5/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten