
Op dit album wordt er eigenlijk permanent gejamd. Er waren wel een aantal patronen vooruit geschreven, maar nergens waren hele nummers ingeoefend om dan zo correct mogelijk op plaat na te spelen. De band, onder leiding van Miles Davis uiteraard, speelt bepaalde patronen waarin improvisaties worden verwerkt. Alles werd dan ook in één take opgenomen, behalve Flamenco Sketches wat twee keer werd ingespeeld.
Dat dit erg goed uitpakt hoor je onmiddellijk op het album. De klasse druipt er vanaf maar de muziek pakt pas echt goed uit als achtergrondplaat: aanwezig, maar toch weer niet té aanwezige muziek.
Punten: 8,5/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten